16-08 Dag 21
Door: manonteeuw
Blijf op de hoogte en volg Manon
17 Augustus 2010 | Canada, Hope
De film gisteravond was superleuk! Hij was getiteld Inception en ging over het verwezenlijken van dromen en hoe ze daarmee hun geldsponsor konden helpen. Geweldig vormgegeven en doordacht.
Allereerst gingen we op zoek in Hope naar ’n aantal van de beroemde chain-saw sculpturen. We zagen o.a. ’n beer, kleine beertjes, zalmen en geitjes uitgehakt in ’t hout. Daarna gingen we op weg naar Hells’ Gate. Dat is een gondel die de Fraser River overspant. Je kon echter niet veel zien, want alles was afgeschermd. Wel was er een compleet eetwarendorp aan de overkant… Toch zijn we niet naar de overkant gegaan, want behalve het eetwarendorp, kon je over een brug lopen. En dat vonden we zo jammer dat we de Alexandria brug wat verderop bekeken. Je kon door de onderkant van deze brug op de rivier kijken. Geweldig! Vervolgens kwamen er een man met een hondje in een kruiwagen aanlopen. En we keken elkaar zo eens aan van “die gaat wat bijzonders doen.” En we hadden gelijk! ’t Bleek een van de First Natives’ te zijn (zij mogen zonder vergunning in hun territorium jagen en de vis etc. opeten). Na hem kwamen zijn zonen hem helpen. Wij vroegen of we mochten blijven kijken, en dat vonden ze heel leuk! Ze vingen 16 enorm grote vissen terwijl wij keken en vertelden ons dat ze er die nacht/ochtend nog 85 hadden gevangen!!! Heel erg leuk om te zien hoe ze dat deden.
Na deze spectaculaire gebeurtenis reden we naar Harrison Lake. Ons was beloofd een erg mooi en vrij warm meer aan te treffen. We vonden echter een klein geïsoleerd meertje, met warm maar vies water met veel waterplanten, en ’t grotere echte Harrison meer, wat erg koud was. Te koud om in te zwemmen. Dus na even onze voeten gekoeld te hebben, reden we terug naar Hope om aan ’t Kawkawa Lake nog eens een poging te doen tot zwemmen. En dit keer was het warmer water (en lukte ’t dus om te gaan zwemmen).
Na enige tijd daar vertoefd te hebben, gingen we nog even naar ’t speciaal aangelegde zalm-riviertje. ’n Nog niet zo oud en diep riviertje, om de zalmen die wat kleiner zijn en niet tot helemaal bovenaan de rivier kunnen komen, toch een kans te geven om zich voort te planten. Daar hebben we twee kikkers gezien, die ’t niet zo leuk vonden om op de foto te gaan. Zalmen waren er echter nog niet, daar is ’t nog iets te vroeg voor. Ze komen pas halverwege september.
Vanavond zijn we uit eten geweest in een kleine bistro in de stad. ’t Was er niet erg druk, met Canadezen dan. Wel met Hollanders :P Wel ontzettend lekker gegeten, met “death of chocolate” als toetje. Nu maar hopen dat we de morgen nog zien! :P :D
Allereerst gingen we op zoek in Hope naar ’n aantal van de beroemde chain-saw sculpturen. We zagen o.a. ’n beer, kleine beertjes, zalmen en geitjes uitgehakt in ’t hout. Daarna gingen we op weg naar Hells’ Gate. Dat is een gondel die de Fraser River overspant. Je kon echter niet veel zien, want alles was afgeschermd. Wel was er een compleet eetwarendorp aan de overkant… Toch zijn we niet naar de overkant gegaan, want behalve het eetwarendorp, kon je over een brug lopen. En dat vonden we zo jammer dat we de Alexandria brug wat verderop bekeken. Je kon door de onderkant van deze brug op de rivier kijken. Geweldig! Vervolgens kwamen er een man met een hondje in een kruiwagen aanlopen. En we keken elkaar zo eens aan van “die gaat wat bijzonders doen.” En we hadden gelijk! ’t Bleek een van de First Natives’ te zijn (zij mogen zonder vergunning in hun territorium jagen en de vis etc. opeten). Na hem kwamen zijn zonen hem helpen. Wij vroegen of we mochten blijven kijken, en dat vonden ze heel leuk! Ze vingen 16 enorm grote vissen terwijl wij keken en vertelden ons dat ze er die nacht/ochtend nog 85 hadden gevangen!!! Heel erg leuk om te zien hoe ze dat deden.
Na deze spectaculaire gebeurtenis reden we naar Harrison Lake. Ons was beloofd een erg mooi en vrij warm meer aan te treffen. We vonden echter een klein geïsoleerd meertje, met warm maar vies water met veel waterplanten, en ’t grotere echte Harrison meer, wat erg koud was. Te koud om in te zwemmen. Dus na even onze voeten gekoeld te hebben, reden we terug naar Hope om aan ’t Kawkawa Lake nog eens een poging te doen tot zwemmen. En dit keer was het warmer water (en lukte ’t dus om te gaan zwemmen).
Na enige tijd daar vertoefd te hebben, gingen we nog even naar ’t speciaal aangelegde zalm-riviertje. ’n Nog niet zo oud en diep riviertje, om de zalmen die wat kleiner zijn en niet tot helemaal bovenaan de rivier kunnen komen, toch een kans te geven om zich voort te planten. Daar hebben we twee kikkers gezien, die ’t niet zo leuk vonden om op de foto te gaan. Zalmen waren er echter nog niet, daar is ’t nog iets te vroeg voor. Ze komen pas halverwege september.
Vanavond zijn we uit eten geweest in een kleine bistro in de stad. ’t Was er niet erg druk, met Canadezen dan. Wel met Hollanders :P Wel ontzettend lekker gegeten, met “death of chocolate” als toetje. Nu maar hopen dat we de morgen nog zien! :P :D
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
