Dag 18 11-08 São Miguel

Eindelijk is het gelukt! We zijn op vakantie bruin geworden, en dat in slechts enkele uurtjes.

Vandaag zijn we naar Furnas gereden. Bij Furnas is een meer, genaamd Lagoa das Furnas (hoe kan t ook anders). Om binnen te gaan, moesten we €0,50 entree per persoon betalen en daarna nog parkeergeld voor de auto. Nogal toeristisch vercommercialiseerd. Bij het meer is er vulkanische activiteit. Zo zijn er een aantal heet water potjes, maar ook potjes met bubbelende modder of grond. Je ruikt de zwavel lucht goed, vooral als je in een mistpluim van een van de potjes gaat staan.

Niet alleen water of kokende modder zit er in de potjes, sommige restaurants gebruiken de hete vulkanische grond om er speciale stoofpotten in te laten garen. Deze stoofpotten zitten tot aan de nok toe vol met eten en moeten 5 tot 8 uur in de hete vulkanische grond garen. In sommige potjes gingen wel twee emmers met stoofpot. Toevallig kwam een restaurant net zijn stoofpotten ophalen. In totaal werden drie bestelwagens vol geladen met stoofpotten. Op bestelling (en reservering) kun je bij de restaurants een stoofpot proeven. Wij hebben dit echter niet gedaan.

Na de kokende potjes, gingen we door naar een andere vulkanische bron gelegen in Furnas. Een warm water bron, genaamd Poca da Dona Beija. In deze bron kon je lekker zwemmen en relaxen. Deze warm water bron bevat een hoog ijzer gehalte. Hierdoor kleurde het water enigzins bruin, maar het was niet troebel. Het was schoon helder water, waarin je soms wat roestdeeltjes zag drijven. Heerlijk relaxen... Door dit bad verkregen we onze bruine kleur :) het was niet heel bruin, maar eerder een lichte zelfzuiverend kleur die gelijkmatig was aangebracht. Na een douche was t er alweer af.

Toen gingen we door naar de derde attractie in Furnas, het park Terra Nostra. Dit park is in de late 1800 door een rijke landheer aangelegd, in verval geraakt en in 1930 weer opgeknapt. Het park was erg groot en had veel bijzonder grote bomen met wortels zo groot als scheepskabels! Er waren ook speciale tuinen, met bijvoorbeeld alleen maar camelia's of bloemen. Daarnaast had het park een warmwater bad, net zoals degene waar wij juist in geweest waren maar dan groter en troebeler. We waren blij dat we in het eerste bad gegaan waren. Nog iets aparte was het bubbelmeer, in het park. Dit meer bubbelde (echt waar!), net als een bubbelbad. Toch was de watertemperatuur normaal en kon je met stapstenen over het bubbelmeer lopen.

In mijn beleving was het park ook onduidelijk. We kregen een kaartje van het park, maar doorheen het park zijn we de weg toch een beetje kwijtgeraakt. Nergens stonden wegwijzers met 'bloementuin' die kant op o.i.d. Dit leidde er toe dat we het park nogal ongericht doorlopen hebben. Wat ik ook jammer vond was dat er een aantal bijzondere bomen stonden, bijvoorbeeld uit Nieuw Zeeland of Brazilië, maar dat er wederom weinig bordjes met informatie waren. Ik denk zelf dat er voor het park hier nog wat aan te doen valt.

Na het park waren we redelijk moe gelopen. We reden via een andere route terug naar het hotel. Daar hebben we ons opgefrist voordat we een hapje gingen eten. We aten deze keer bij restaurant Alencia, waar mama kip met champignonsaus had, ik een stuk steak en papa zwaardvis. Dat ging er wel weer in! Een toetje hebben we niet genomen, want die waren niet naar ons zin.

Terug in het hotel was t nog even spannend. Er was een kakkerlak onze kamer binnengekropen en die moest eerst geplet worden. Hup hup, hij was snel en kroop de hele kamer door maar uiteindelijk trokken wij toch aan t langste eind en had papa hem te pakken. Fieuw, zo konden we toch rustig slapen.