Dag 5 02-08
Blijf op de hoogte en volg Manon
02 Augustus 2016 | Italië, Bozen
D-day of eerder Gardena-day. Vandaag gingen we met de auto op weg naar de Gardena pas. De pas naar de hoge bergen in de omgeving. Het ging steil omhoog, zeker 15% of meer soms!
En wat omhoog gaat, moet natuurlijk ook weer naar beneden. Maar niet voordat we ergens halverwege de top een wandeling hadden gemaakt. De wandeling was niet al te lang, omdat je halverwege moest Klettersteign. Letterlijk betekent het ‘ijzeren weg’. Via een staalkabel een uitgezet parcours langs de rotswand volgen. Het is klimmen met een klimgordel, helm en jezelf zekeren met karabiners op weg naar de top.
Aangezien we deze spullen niet bij hadden, hield het hier voor ons op. Sommigen onder ons wilden het nog wel proberen, maar zonder de benodigde uitrusting is het simpelweg gevaarlijk.
Dus reden we verder, door naar het Puez Geisler nationaal park. In het park kun je een grote huttentocht doen. Wij kozen ervoor om vanaf een parking naar Uttä Botz te wandelen. Een steile klim omhoog met meer dan 200 hoogtemeters. Wellicht iets te veel van het goede. Tijd voor een apfelstrüdel met koffie in de Uttä om even bij te komen van de klim.
Vanaf de uttä was het nog zo’n 1,5u rijden terug naar huis. Toen we daar aankwamen, gingen we meteen door voor het avondeten bij restaurant La Bula. Het was er erg druk en we ontdekten dat je zonder reservering niet zo maar binnen kunt wandelen. Het restaurant werkt met twee tafelzettingen: de een van 18.30/19.00u tot 20.00u en de tweede startend vanaf 20.00u tot sluitingstijd. Als je wilt reserveren kun je voor een van de twee kiezen.
Of gewoon sneller door eten als je, zoals wij, pas om 19.00u komt binnen wandelen en een tafeltje tot 20.00u hebt. Achteraf waren de mensen na ons aan de late kant (gelukkig), waardoor wij rustig ons toetje konden opeten. Tenslotte kregen we nog een schnaps aangeboden om de avond in het restaurant mee te eindigen.
In de winkelstraat was het koopavond. Daar zagen we in een van de houten ateliers een houtbewerker aan het werk. Hij maakte diverse beeldjes van hout. Het was leuk om de man aan het werk te zien. Voor iedere bewerking pakte hij een ander type beitel. Hij maakte erg mooie, gedetailleerde beeldjes of hebbedingetjes voor toeristico’s.
En wat omhoog gaat, moet natuurlijk ook weer naar beneden. Maar niet voordat we ergens halverwege de top een wandeling hadden gemaakt. De wandeling was niet al te lang, omdat je halverwege moest Klettersteign. Letterlijk betekent het ‘ijzeren weg’. Via een staalkabel een uitgezet parcours langs de rotswand volgen. Het is klimmen met een klimgordel, helm en jezelf zekeren met karabiners op weg naar de top.
Aangezien we deze spullen niet bij hadden, hield het hier voor ons op. Sommigen onder ons wilden het nog wel proberen, maar zonder de benodigde uitrusting is het simpelweg gevaarlijk.
Dus reden we verder, door naar het Puez Geisler nationaal park. In het park kun je een grote huttentocht doen. Wij kozen ervoor om vanaf een parking naar Uttä Botz te wandelen. Een steile klim omhoog met meer dan 200 hoogtemeters. Wellicht iets te veel van het goede. Tijd voor een apfelstrüdel met koffie in de Uttä om even bij te komen van de klim.
Vanaf de uttä was het nog zo’n 1,5u rijden terug naar huis. Toen we daar aankwamen, gingen we meteen door voor het avondeten bij restaurant La Bula. Het was er erg druk en we ontdekten dat je zonder reservering niet zo maar binnen kunt wandelen. Het restaurant werkt met twee tafelzettingen: de een van 18.30/19.00u tot 20.00u en de tweede startend vanaf 20.00u tot sluitingstijd. Als je wilt reserveren kun je voor een van de twee kiezen.
Of gewoon sneller door eten als je, zoals wij, pas om 19.00u komt binnen wandelen en een tafeltje tot 20.00u hebt. Achteraf waren de mensen na ons aan de late kant (gelukkig), waardoor wij rustig ons toetje konden opeten. Tenslotte kregen we nog een schnaps aangeboden om de avond in het restaurant mee te eindigen.
In de winkelstraat was het koopavond. Daar zagen we in een van de houten ateliers een houtbewerker aan het werk. Hij maakte diverse beeldjes van hout. Het was leuk om de man aan het werk te zien. Voor iedere bewerking pakte hij een ander type beitel. Hij maakte erg mooie, gedetailleerde beeldjes of hebbedingetjes voor toeristico’s.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
