Dag 10 07-08
Blijf op de hoogte en volg Manon
07 Augustus 2016 | Italië, Bozen
Het was vanmorgen al prachtig weer toen ik naar de bakker ging. Het zonnetje scheen en het was helder. Zodoende besloten we om de lange reis naar de Stelvio Pass te maken. Zo’n 162 km in totaal. De pas ligt vlak bij de grens van Zwitserland.
Het was prachtig rijden, met veel haarspeldbochten. Het was steeds goed opletten of er geen tegenligger aan kwam. Er reed een bus van en naar de top. Soms moest de bus een paar keer steken om een bocht te kunnen nemen. Daarnaast waren de vele motorrijders niet altijd even verstandig. Sommige motorrijders wilden passeren als de bus of een auto moest stoppen, waardoor ze eigenlijk meer de doorstroming blokkeerden dan dat ze verder konden.
Boven op de top van de pas hebben we de auto geparkeerd. Het was tijd voor een wandeling. Mama en Leonie hadden geen zin en bleven ‘beneden’ bij een restaurantje om koffie te drinken. Papa en ik gingen naar boven, naar het kasteel op de berg.
De klim was minder lang dan we verwachtten. Wel was de klim naar het kasteel steil. Wat de klim vooral moeilijk maakte, was het tekort aan zuurstof in de ijle lucht. In het kasteeltje, wat achteraf een stevige berghut bleek, kon je genieten van het uitzicht onder het genot van een kopje koffie. En een taartje, als je dat zou willen. Je kon er zelfs blijven slapen!
Na een latte macchiato gingen we weer naar beneden. Op weg naar de auto kwamen we een lammergier tegen! Wat een prachtige roofvogel. Heel kenmerkend, met zijn grote spanwijdte en bijzonder gekleurde verenkleed. We hebben het dier geruime tijd mogen aanschouwen, zowel op de grond als in de lucht. Het was erg bijzonder, mede omdat de dieren vorige eeuw waren uitgestorven in de Alpen en de populatie pas sinds enkele jaren opnieuw opleeft. Men schat de wereldpopulatie van de lammergier tussen de 1500 en 7000 dieren. Niet heel veel dus…
Op weg naar beneden zagen we ook nog een alpen marmot! We reden echter te snel voorbij, waardoor we het diertje niet op de foto konden zetten. Eenmaal weer beneden zijn we bij een restaurant gaan eten. Als voorgerecht hebben we ham met meloen gedeeld. Als hoofdgerecht aten we tagliatelle met zalm, pizza met ham, artisjokken en champignons en Leonie had voorgenomen de Tiroolse knoedels met speciale champignons uit de bergen te proberen. Achteraf was dat gerecht het lekkerst.
Het was prachtig rijden, met veel haarspeldbochten. Het was steeds goed opletten of er geen tegenligger aan kwam. Er reed een bus van en naar de top. Soms moest de bus een paar keer steken om een bocht te kunnen nemen. Daarnaast waren de vele motorrijders niet altijd even verstandig. Sommige motorrijders wilden passeren als de bus of een auto moest stoppen, waardoor ze eigenlijk meer de doorstroming blokkeerden dan dat ze verder konden.
Boven op de top van de pas hebben we de auto geparkeerd. Het was tijd voor een wandeling. Mama en Leonie hadden geen zin en bleven ‘beneden’ bij een restaurantje om koffie te drinken. Papa en ik gingen naar boven, naar het kasteel op de berg.
De klim was minder lang dan we verwachtten. Wel was de klim naar het kasteel steil. Wat de klim vooral moeilijk maakte, was het tekort aan zuurstof in de ijle lucht. In het kasteeltje, wat achteraf een stevige berghut bleek, kon je genieten van het uitzicht onder het genot van een kopje koffie. En een taartje, als je dat zou willen. Je kon er zelfs blijven slapen!
Na een latte macchiato gingen we weer naar beneden. Op weg naar de auto kwamen we een lammergier tegen! Wat een prachtige roofvogel. Heel kenmerkend, met zijn grote spanwijdte en bijzonder gekleurde verenkleed. We hebben het dier geruime tijd mogen aanschouwen, zowel op de grond als in de lucht. Het was erg bijzonder, mede omdat de dieren vorige eeuw waren uitgestorven in de Alpen en de populatie pas sinds enkele jaren opnieuw opleeft. Men schat de wereldpopulatie van de lammergier tussen de 1500 en 7000 dieren. Niet heel veel dus…
Op weg naar beneden zagen we ook nog een alpen marmot! We reden echter te snel voorbij, waardoor we het diertje niet op de foto konden zetten. Eenmaal weer beneden zijn we bij een restaurant gaan eten. Als voorgerecht hebben we ham met meloen gedeeld. Als hoofdgerecht aten we tagliatelle met zalm, pizza met ham, artisjokken en champignons en Leonie had voorgenomen de Tiroolse knoedels met speciale champignons uit de bergen te proberen. Achteraf was dat gerecht het lekkerst.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
