Dag 17 10-08 São Miguel

We deden het rustig aan vandaag. Eerst begonnen we met een zalig ontbijtje, met verse croissantjes en warme broodjes. Het was erg druk aan t ontbijt en t leek wel alsof sommige mensen bang waren tekort te komen. Desondanks was er eten in overvloed.

Als eerste gingen we Ponta Delgada uit, naar Vista do Rei. Dit uitzichtpunt geeft een verbazingwekkend zicht op de twee meren, Lagoa Verde (het groene meer) en Lagoa Azul (het blauwe meer). Beide meren zijn kratermeren. Ze zijn zo bijzonder, omdat ze in elkaar overlopen maar toch een andere kleur hebben. Lagoa Verde is groen door de algen die er groeien, terwijl Lagoa Azul blauw is doordat het dieper is en andere waterplanten heeft.

Om naar beneden te gaan, kun je twee routes kiezen. De ene verloopt soepeltjes, via de berghelling naar beneden. De andere weg is spectaculairder en gaat over de kraterwand. Wij kozen voor de laatste. Wat een zicht was dat! Links van je een diepe afgrond met de oceaan, rechts van je een diepe afgrond met uitzicht op de meren.

Aan het einde van de kraterwandweg gingen we nog niet naar meren. We besloten om eerst naar het dorp Mosteiros te gaan. Onderweg hebben we toen op een bbq plaats gepicknickt. Daar was een Portugees gezin al aan het bbqen. Ze maakten Portugese worstjes klaar en het rook er heerlijk. Wij aten onze broodjes en wilden vervolgens weg. Maar de Portugese mama van het gezin had nog een verrassing voor ons. We kregen drie pakketjes, loeiheet van de bbq. RaRa, wat zou daar in zitten? We gaan ze straks bij het meer opeten, nog even wachten dus!

Mosteiros ligt aan de kust, waar je lekker kunt zwemmen. Je kunt kiezen om naar het natuurlijke lava rotsen bad te gaan en in een van de vele poelen te zwemmen, of naar het strand. Als eerste keken we bij de rotsen of daar een geschikt plekje was. De stroming was er erg sterk en de branding was er heftig. Het leek ons toch niet zo slim om daar te gaan zwemmen. Op naar het strand dus. Dat was al beter: zwart lava zand, maar wel met keien verder in de branding. Dus, waterschoenen aan en goed opletten waar je loopt. Snorkelen heb ik er niet gedaan, want het water was er erg troebel en je zag dus niets.

Vanuit Mosteiros reden we terug naar de twee meren. Bij het groene meer stopten we bij een bankje. Eerst voerden we daar de eendjes en grote karpers die in het meer zitten met oude broodjes. Nomnom dat brood was zo op. Tijd voor ons eigen hapje. Eindelijk konden we de pakketjes openmaken!
In eerste instantie dachten we dat het worstjes waren, maar toen bleken er maïskolven in te zitten en ze waren nog steeds warm. Ze waren verrukkelijk, misschien zelfs wel uit eigen tuin!

Aangezien het toen richting etenstijd liep, gingen we terug naar Ponta Delgada. Daar hebben we bij Furneria, een restaurant die allerlei gerechten uit de houtoven serveert gegeten. Mama koos voor octopus, papa voor steak en ik had een eigen pizza samengesteld. T was een hele klus, maar ik heb toch heel de pizza opgegeten. Pfft te vol voor een toetje. Papa lustte wel een toetje en koos voor srawberry cheesecake, want dit type fruit kende hij niet (haha).
Het is erg knap en dapper van de Portugezen om Engels te proberen. Soms lukt het ze heel goed, andere keren staan er veel spelfouten of benoemen ze dingen verkeerd. Al met al kom je er met gebaren en wat goede wil wel :)