Dag 4 28-07
Blijf op de hoogte en volg Manon
28 Juli 2014 | Zwitserland, Breíl
Toen we vandaag de gordijnen open deden, was het alsof de hemel hetzelfde deed. De zon brak door de wolken en scheen fel. De temperatuur was ’s ochtends al aangenaam, met zo’n 22 graden. Heerlijk! Het vakantiegevoel is nu echt daar.
Na een ontbijtje zijn we eerst naar de bakker en slager gegaan. Gisteren zagen we dat deze op maandag alleen ’s ochtends open waren. Bij de bakker hebben we lekker brood (o.a. notenbrood) en frambozentaartjes gekocht. Het waren de laatste drie taartjes, alsof het zo had moeten zijn! De taartjes waren erg zoet en super lekker. Die kunnen we wel vaker meenemen
Onderweg naar huis valt ons op dat vrijwel ieder huis een eigen moestuin heeft. Velen groeien er boontjes, witte kool, pompoenen en sla. Sommigen hebben daar ook nog aardappelen en enkele fruitsoorten bij, maar de meesten hebben alleen groenten.
Toen we onze lunch op hadden, zijn we naar het uitzichtspunt Il Spir gegaan, dit ligt iets voorbij Flims. We gingen te voet naar het uitzichtspunt, omdat er diverse borden stonden dat het niet met de auto toegankelijk was. Enkele wandelaars en fietsers die we tegenkwamen waren het met elkaar oneens over de duur van de tocht. De wandelaars vertelden dat het zeker een uur duurde, de fietsers verklaarden met tien minuten fietsen er toch zeker te zijn. Uiteindelijk hebben wij er iets langer dan een uur over gedaan. De wandeling had weinig hoogteverschil en was vooral lang.
Het bijzondere aan het uitzichtspunt was dat het erg hoog gelegen is en (uiteraard) in the middle of nowhere. Het punt keek uit over de Rijn, waar een treintje het land doorkruiste. Het was zeer pittoresk en je kon erg ver kijken. Op het uitzichtspunt was nog een soort platform gemaakt, welke over de klif heen hing. Dit zorgde ervoor dat het uitzicht nog spectaculairder werd. Op de weg van en naar de wandeling waren er erg veel vlinders en sprinkhanen. Zoveel hebben we al heel lang in Nederland niet meer gezien. Het was dan ook erg leuk om papa’s “fotografische kunsten” in uitvoering te zien. Resultaat: een heleboel foto’s, velen zonder vlinder of sprinkhaan.
Toen we weer thuis waren, hebben we samen pasta gemaakt, met paprika, tomaten en kip die nog echt naar kip smaakt. Als toetje aten we verse watermeloen, dorstlessend en zoet. Nu zijn we vermoeider dan we dachten. De wandeling hakte er toch wel in. Nu dus maar beetje boekje lezen en tv kijken voordat we gaan slapen.
Dikke doei!
Na een ontbijtje zijn we eerst naar de bakker en slager gegaan. Gisteren zagen we dat deze op maandag alleen ’s ochtends open waren. Bij de bakker hebben we lekker brood (o.a. notenbrood) en frambozentaartjes gekocht. Het waren de laatste drie taartjes, alsof het zo had moeten zijn! De taartjes waren erg zoet en super lekker. Die kunnen we wel vaker meenemen
Onderweg naar huis valt ons op dat vrijwel ieder huis een eigen moestuin heeft. Velen groeien er boontjes, witte kool, pompoenen en sla. Sommigen hebben daar ook nog aardappelen en enkele fruitsoorten bij, maar de meesten hebben alleen groenten.
Toen we onze lunch op hadden, zijn we naar het uitzichtspunt Il Spir gegaan, dit ligt iets voorbij Flims. We gingen te voet naar het uitzichtspunt, omdat er diverse borden stonden dat het niet met de auto toegankelijk was. Enkele wandelaars en fietsers die we tegenkwamen waren het met elkaar oneens over de duur van de tocht. De wandelaars vertelden dat het zeker een uur duurde, de fietsers verklaarden met tien minuten fietsen er toch zeker te zijn. Uiteindelijk hebben wij er iets langer dan een uur over gedaan. De wandeling had weinig hoogteverschil en was vooral lang.
Het bijzondere aan het uitzichtspunt was dat het erg hoog gelegen is en (uiteraard) in the middle of nowhere. Het punt keek uit over de Rijn, waar een treintje het land doorkruiste. Het was zeer pittoresk en je kon erg ver kijken. Op het uitzichtspunt was nog een soort platform gemaakt, welke over de klif heen hing. Dit zorgde ervoor dat het uitzicht nog spectaculairder werd. Op de weg van en naar de wandeling waren er erg veel vlinders en sprinkhanen. Zoveel hebben we al heel lang in Nederland niet meer gezien. Het was dan ook erg leuk om papa’s “fotografische kunsten” in uitvoering te zien. Resultaat: een heleboel foto’s, velen zonder vlinder of sprinkhaan.
Toen we weer thuis waren, hebben we samen pasta gemaakt, met paprika, tomaten en kip die nog echt naar kip smaakt. Als toetje aten we verse watermeloen, dorstlessend en zoet. Nu zijn we vermoeider dan we dachten. De wandeling hakte er toch wel in. Nu dus maar beetje boekje lezen en tv kijken voordat we gaan slapen.
Dikke doei!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
